Soyutlananın Şiiri

Simsiyah bir dünyada, beyaz bir nokta, lekedir. 

Günlerden bir gün, lekeydim, yok oldum. 

Ben bir lekeydim, bir vardım, bin yoktum.

Ben binde birdim, bine bölündüm, kalmadı benden bir zerre.

Hanginiz ayırırsınız beni diğerlerinden, çıksın konuşsun. 

Sen ayırırsın. 

Hanginiz aldığım biri değil verdiğim bini görür, çıksın konuşsun.

Sen görürsün.

Hanginiz siyahın arkasına saklanmış siyahı düşünür, çıksın konuşsun.

Sen düşünürsün.

Karıştım ben bu topluma; ama alışamadım onlarla yaşamaya. 

Öylesine maruz kaldım ki depremlere yıkımlara,

Bu kalın kabuktan başka bir şey göremez oldum.

Öyle dinlemez oldum ki sesleri, öyle anlaşamadım ki bu tekdüzelikle;

Dinlediğim şarkılardan, okuduğum kitaplardan kendimi alamadım.

İşte bu yüzden burdayım ki;

İnsanların konuşarak bile anlaşamadığı şu zamanda, 

Ben senin yanında susarak kaç cilt kitap okuduğumu sayamadım.