Devrim

Madem sigara dedik. Sigaradan bir şeyler yazayım sana. Hayallerimde bir çocuk vardı. Pek çocuk sevmem ben. Hiç sevmem hatta. Nefret ederim hepsinden. Ama o hayallerimdeki çocuk, benim sonsuz sevgi gösterebileceğim tek çocuktu. Benim çocuğum. Sigaradan nefret ettim hep. Astımım vardı. Dumanında kalamazdım. Sonra bir gün, başladım, yıllar önce. Hayallerimdeki o çocukla konuşurdum bazen. Derdim ki; "bak oğlum, sen sigara içemezsin. Çünkü ben içmedim. Babamın gözümün önünde her an sigara içmesine rağmen ben içmedim. Sen hiç içemezsin." Artık bu yalnızca eski bir hayal. Artık ne öyle bir çocuk, ne öyle bir düş, ne de sigara içmeyen bir adam var burada. Bu yüzden, içebildiğim kadar içiyorum. Hayallerimdeki o küçük çocuğu öldürmenin bedeli günde yarım paket olmamalı. İçebildiğim kadar...