Gece

Gece. Herkes uyudu şimdi. Ve karanlık kalbini göğüs kafesinden çıkarıp gözlerinin önüne koydu, seni onunla yüzleştirdi. Diğer tüm gecelerde yaptığı gibi. İnsanlar korkarlar karanlıktan ve uyurlar geceleri. Haklılar da. Çok azı sahip olabilir gecenin bu armağanına. Ve yine çok azı bu armağanın kıymetini bilir. Dayanması zordur. Acıtır her yanını ama vazgeçemezsin. Kalbin hükmeder beynine, beynin reddeder kalbini. Ya gecelerin ikisini barıştırmakla geçer, ya kaçırırsın aklını kalbinin en ücra köşelerine, ya da kalp sana sadece kan pompalayan bir organmış gibi davranır. Sonunda yanarsınız hep birlikte. Ama bunu geceden başka kim umursar ki.. Bir yerden sonra gece buluşturur seni, beynini, kalbini. Birer dal sigara yakarsınız. Çıtı çıkmaz hiçbirinizin. Çoktan karışmışsınızdır geceye. Geldiğimiz ve gideceğimiz karanlığa...