Bana Bir Şiir Yaz

I.
Bana bir şiir yaz.
Bir sözün var, hatırla.
Küllerimi bir fidanın dibine dökmeden önce
Beni bir kağıda dök.
Ölmekten değil silinmekten korktum hep.
Benden nefret etmenden değil,
Sıradan bir insan gibi gülümseyip elimi sıkmandan.

Bir şiir yaz bana.
Henüz arkadaşken, saatlerce izlerdin beni
Kirpiklerimi güzellerdin.
Çirkin bir adam en fazla ne kadar sevilirse
O kadar severdin.
Bunları yaz.
Sigara içişime bir mısra karala,
Çimenlere uzanıp müzik dinleyişime de
Yürekten bir tane.

Bırak ölçüyü.
Heceyi, aruzu, redifi, kafiyeyi..
At hepsini!
Gözlerime bak yüzlerce kilometreden
Ne zaman boyun eğdik ki kurallara!

Bana bir şiir yaz kadın.
Üzmek istemiyorum seni, çok da uzatma..
Bin damla gözyaşım için bir dize yaz.
İstiyorum ki hatırla beni ara sıra.
Kıştan kışa,
Ve tramvay duraklarında
Bazen severken bir sokak köpeğini
Ya da bir hastane odasında
Kucağına aldığında bebeğini,
Kendini üzmeden, kimseye belli etmeden hatırla beni.

Bana bir şiir karala.
Hiç doğmayacak çocuğumuzdan bahset
Doğmuşçasına.
Bol bol virgül koy,
Nokta konmuş her bir anının hatırına.
Bir kaç damla düşür üzerime
Gözlerin gibi bulutlansın siyah mürekkep.
Ellerine bulaşsın çığlıklar.

II.
Geç aynanın karşısına burnunu çeke çeke
Yıka yüzünü kimse görmeden.
Eşin ne oldu diye sorarsa,
Seni çok özledim, de bana,
Koş! Sarıl!

Bir şiir yazdın bana.
Okuma sakın ikinci kere.
Anıların kötüsü olmaz,
Ki olsa, benim dışımda,
Ellerinden kötü bir şey çıkmaz.
Katla ıslak kağıdı,
Bir Cemal kitabının on beşinci sayfasına koy.
Asla açma o kitabı, uzaktan bak
Çocuğuna oku vakti gelince
Masal olarak.

Bir şiir yaptın beni.
Kadın,
Unutma.
Kimse görmedi seni
Utanma.
Beni yağmurlu kaldırımlarda sakla.
Sevme beni, alışığım buna,
Kadın.

Ama tut sözünü.
Ben unutmadım ismini,
Sen de kırk yaşına geldiğinde,
Elindeki kupalardan birini dök
Can bulduğum söğüt ağacına..