Şiiişt, sessiz ol
güzel çocuğum.
Şimdi ben kendimi
kandırıp, sana aşık olacağım.
Şimdi ben hayatımın
tüm anlamlarını sana yükleyeceğim.
Şimdi ben, senden
bir ben daha yaratacağım,
En baştan.
Hayatta ilkten bol
ne var;
Seninle olan ilklerimi
saymaya başlayacağım.
Mesela bu evde ilk
seninle uyudum,
Mesela fakülte
bahçesinde ilk seninle el ele yürüdüm.
Mesela bu yaşıma
ilk seninle girdim.
Hayatta ilkten bol
ne var ki,
Elbet sayacağım
senin için de binlercesini,
Sen hiç
gitmeyecekmişsin gibi.
Şimdi sen kendimi
kandırmama izin vereceksin.
Ellerimi okşayacak,
Dudaklarımı öpecek,
Geceleri yatağımın
soğuk tarafını ısıtacaksın.
Öylesine
inandıracaksın ki beni benim olduğuna,
Sensiz kalma fikri
aklıma geldiğinde bile gözlerim dolacak,
Ölüm alacak içimi,
ölüm!
Çocuğum, biliyorum
sen de biraz üzüleceksin ama,
Çok sürmeyecek.
Sen de unutacaksın
beni,
Sen de kaldırım
edip, ardın edip gideceksin beni.
Üzülmek yok
çocuğum,
Bu sahte aşkın
bütün kederi benim,
En başından
anlaşalım seninle.
Sen gideceksin ben
kalacağım.
Ben senin sırtına
bile aşık olacağım,
Ona bile aşk dolu
yaşlarla bakacağım,
Bu yük benim.
Gün gelecek, o gün,
olmayacaksın.
Senin binlerce fotoğrafını
biriktirdim ya hani,
Onlara bakacağım
geceler boyu.
Gelmeyeceksin çocuğum.
Yalvarsam dahi
gelmeyeceksin.
Ölsem dahi
gelmeyeceksin.
Gelsen dahi
gelmeyeceksin.
Bir kaç yılım senin
yokluğunla varlığa gelecek.
Sonra, yeni bir
sahte gelecek.
Öylece durduğum
yerde nefes almaya çalışırken biri gelecek, Sevdiği olduğumu sanacak.
Ben inanacağım;
Bir kaderle
birleştirmeye kaderimi
Ve değiştirmeye
kaderimdeki makus kehaneti.
Ondan sil baştan
bir ben yaratacağım.
Şiiişt, sessiz ol
güzel çocuğum.
Şimdi ben kendimi
kandırıp, sana aşık olacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder